برنامهریزی، آوردن آینده به زمان حال است تا بتوانید همین الان کاری برای آن انجام دهید. حتما این سـؤال قدیمی را شنیدهاید: چطور یک فیل را میخورند؟ و البتـه جواب هم این است: لقمه، لقمه!

برنامه ریزی روزانه
شما چطور درشتترین قورباغه خود را میخورید؟
به همین ترتیب: اول آن را به فعالیتهای معینی که باید قدمبهقدم انجام شوند تقسیم میکنید و سپس با اولینشان شروع میکنید. ذهن شما، یعنی توانایی شما برای تفکر، برنامهریزی و تصمیمگیری، قدرتمندترین وسیلهای است که برای غلبه بر تنبلی و افزایش بهرهوری خود در اختیار دارید. توانایی شما در تعیین هدف، برنامهریزی و انجام کار روند زندگی شما را مشخص میکند. فکر کردن و برنامهریزی کردن بهخودیخود تواناییهای ذهنی شما را شکوفا میکند و انرژیهای ذهنی و جسمی شما را افزایش میدهد. برعکس همانطور که آلِکس مَک آِنزی میگوید: “وارد عمل شدن بدون برنامهریزی علت همه شکستهاست.”
قابلیت شما در برنامهریزی درست، قبل از شروع کار، معیار توانایی کلی شماست. هرچقدر برنامه شما بهتر باشد، آسانتر میتوانید بر تنبلی غلبه کنید، کار را شروع کنید، قورباغه خود را قورت بدهید و به پیشرفت خود ادامه دهید. یکی از اساسیترین اهداف شما در کار باید این باشد که در برابر نیروهای جسمی، عاطفی و ذهنی که به کار میگیرید بیشترین بازده ممکن را به دست آورید. در مقابل هر دقیقه وقتیکه صرف برنامهریزی میکنید معادل ده دقیقه وقت در حین انجام کار صرفهجویی میکنید. برنامهریزی کارهای روزانه بیشتر از ده تا دوازده دقیقه از وقت شمارا نمیگیرد ولی با این سرمایهگذاری کوچک درزمینهٔ وقت میتوانید دستکم دو ساعت از وقتی را که در طول روز تلف میکنید یا به انجام کارهای طاقتفرسا میگذارید صرفهجویی کنید.
شاید نام فرمول ” شش P ” را شنیده باشید. این فرمول میگوید:
” Proper Prior Planning Prevents Poor Performance. “
” برنامهریزی قبلی مناسب مانع عملکردِ ضعیف میشود. “
یک پیشنهاد کم نظیر: